Tytuł: Into the Unknown

Przyznam szczerze, że nie mogłem się już doczekać powrotu Ruchu oporu na antenę. Nie, żebym był zachwycony poziomem pierwszego sezonu (nie byłem), ale brakowało mi regularnej, cotygodniowej dawki odległej galaktyki.

Zdaję sobie sprawę, że wielu fanów wiesza psy na Star Wars: Resistance i serialem wręcz gardzi, ale ja nie oceniam go aż tak surowo. Po pierwsze przekonaliśmy się już w przeszłości, że pierwsze sezony animacji są po prostu słabe. Tak było z Rebeliantami, tak było też, z gloryfikowanymi dziś ponad miarę Wojnami Klonów (tym bezkrytycznie piejącym z zachwytu polecam ponownie obejrzeć sobie pierwsze sezony i zobaczymy, czy dalej tak się zachwycać będziecie). Dlatego też Ruch oporu z urzędu dostał kredyt zaufania wykraczający poza 1. sezon. Co więcej, w przeciwieństwie najwyraźniej do wielu hejterów, zdaję sobie doskonale sprawę, że nie jestem grupą, do jakiej serial ten jest kierowany, dlatego też oceniać trzeba go przez nieco inny pryzmat.

I mając to na uwadze, przechodzę do meritum, czyli recenzji właściwej.

Nowe status quo Kolosa

Można się było spodziewać, że pierwszy odcinek będzie niejako rozgrzewką oraz okazją do zaprezentowania nowego status quo, jaki stał się udziałem mieszkańców stacji, zarówno starych, jak i nowych. Niestety tutaj scenarzyści poszli trochę na łatwiznę.

Zostaliśmy co prawa „zaproszeni” na mostek Kolosa, niezbyt subtelnie dano nam też znać, że cała stacja jest w opłakanym stanie, ale na tym koniec. Liczyłem przede wszystkim, że zobaczymy więcej piratów Kragana, którzy powinni potrzebować nieco więcej czasu na przystosowanie się do życia na stacji, którą gnębili przez cały poprzedni sezon. Ale najwyraźniej go nie potrzebowali, bo zintegrowali się momentalnie. Przynajmniej większość z nich, bo Synara gdzieś przepadła.

Stary Kaz

Niestety nigdzie nie przepadł stary, niezdarny Kaz. Co więcej, mam wrażenie, że motyw jego niezdarności w odcinku Into the Unknown eksploatowany jest bardziej niż zwykle i dużo bardziej, niż powinien. Z jednej strony scenarzyści próbują postać tę rozwijać, nadać mu jakiejś głębi powagi i znaczenia, a z drugiej sprawiają, że nawet Jar Jar wygląda przy nim jak wcielenie wdzięku i ogólnego ogarnięcia. Także kończcie z tym waści, wstydu oszczędźcie, i sobie i Kazowi.

A skoro już o Kazie i jego rozwoju mowa, to mam wrażenie, że scenarzyści zafundowali mu jeszcze jeden krok w tył. Otóż zaczynają nas oni oswajać z myślą, że jego rodzina nie zginęła wraz ze zniszczeniem Hosnian Prime, a tym samym rozwój emocjonalny naszego bohatera można uznać za niebyły.

Obły, 8 pasażer Kolosa

Wszystkie tematy, które do tej pory poruszyłem, choć istotne, to czasu antenowego zbyt wiele nie zabrały. Ten należał do złowrogiego pasażera na gapę, który grasował po niższych poziomach Kolosa. I wszystko byłoby fajnie, gdyby nie fakt, iż intruz wydawał się być dużo groźniejszy, niż faktycznie być powinien. Co więcej, podobny motyw został już wykorzystany w 1. sezonie, także tutaj kolejny minus dla scenarzystów. Aczkolwiek subtelne nawiązania do Obcego i sceny utrzymane w typowym dla horrorów stylu były zabiegiem, za który z kolei należy im się pochwała.

DT-533

Na pocieszenie dostaliśmy małą przystawkę do wątku, który może okazać się najciekawszym, a który dotyczy DT-533 znanej dawniej jako Tam Ryvora. Co prawda jej uraza do dawnych przyjaciół została przerysowana w podobnym stopniu, jak niezdarność Kaza, tym niemniej dobrze zobaczyć ją w kombinezonie pilota Najwyższego porządku. Mam tylko nadzieję, że nie wyrzuty sumienia i wątpliwości co do obranej ścieżki nie popadną jej w pierwszej misji bojowej, choć o tym, że na stałe pozostanie w szeregach wroga nie śmiem nawet marzyć.

Podsumowując, premiera 2. sezonu mnie rozczarowała. Spodziewałem się odcinka niezbyt znaczącego i wprowadzającego nas na powrót w wir wydarzeń, ale miałem nadzieję, że scenarzystom uda się stworzyć coś bardziej znaczącego i istotnego dla historii konfliktu Najwyższego porządku z Ruchem oporu.

RECENZJE POPRZEDNICH ODCINKÓW:

Na koniec przypominamy recenzje wszystkich odcinków poprzedniego sezonu: