Odcinek 4: Szybciej
Po ostatnim odcinku z Codym i Crosshairem faktycznie chciałem, żeby nowy pojawił się szybciej, ale kiedy już się on zjawił, okazało się, że nie było na co czekać.
Szybcy i wściekli
Dostaliśmy kolejną, zupełnie zbędną przygodę Omegi i Parszywców, a fakt, że Ci ostatni nie byli w komplecie był marnym pocieszeniem. Tym razem bohaterowie spędzili dzień na wyścigach śmigaczy. Fakt, że owe wyścigi nie były aż tak słabe jak to, co swego czasu serwował nam Ruch oporu, ale też trudno byłoby je porównać do Boonta Eve z Epizodu I. A przecież zmagania Anakina z Sebulbą wcale nie były jakimś wybitnym przykładem wyścigowych emocji.
Niezbyt dobrze sprawdza się tutaj też droid-rajdowiec, który powiela mocno już wyeksploatowany motyw droida indywidualisty, którego stosunek do istot organicznych jest daleki od „podręcznikowego”. Szkoda, że nie spróbowano pójść tutaj własną drogą.
Ciddarin Scaleback
O dziwo, to nie Omega czy nawet grający teoretycznie pierwsze skrzypce Tech, byli głównymi bohaterami odcinka Szybciej. Zamiast tego Parszywa zgraja S02E04 miała za zadanie rozbudować nieco postać Ciddarin Scaleback, czyli po prostu Cid. Niestety z zadania wywiązała się, mówiąc delikatnie, średnio. Abstrahując już od tego, czy o Trandoshance ktokolwiek chciał wiedzieć więcej, to fakt, iż ktoś żyjący w (i z) półświatku ma szemraną przeszłość, zaskoczeniem raczej nie jest. Twórcy jednak najwyraźniej są zdania, że jest rewelacja na miarę słynnego „wyznania” Vadera w Imperium kontratakuje i takiej samej wagi próbują temu nadać. A jakby tego było mało, to niczego konkretnego się nie dowiadujemy. Zamiast tego dostajemy zapowiedź, czy raczej groźbę, że kiedyś może się dowiemy… Ręce opadają.
Szkoda, że zamiast serwować nam kolejną pozbawioną smaku, animowaną papkę, nie skupią się na tym, co sprawdziło się tak świetnie odcinek wcześniej.
A tak to na tym etapie serialu mam już trochę dość, a kolejny odcinek obejrzę raczej z przyzwyczajenia i kolokwialnego braku laku, niż z autentycznego zainteresowania.
