Recenzja komiksu - Z ruin Alderaana

Komiks „Z ruin Alderaana„, rozgrywający się w czasach klasycznej trylogii filmowej, to druga opowieść w jednej z ostatnich serii wydawnictwa Dark Horse Comics, zatytułowanej po prostu „Star Wars”. Rebelianci podejmują wywiadowczą ofensywę, gdy księżniczka Leia wysyła dwóch swoich najlepszych pilotów – Wedge’a Antillesa i Luke’a Skywalkera – by dali się pojmać Imperium! Sama tymczasem szuka nowej bazy dla Sojuszu Rebeliantów. Darth Vader jest jednak czujny…

Tytuł: Z ruin Alderaana
Scenariusz: Brain Wood
Rysunki: Ryan Kelly oraz Carlos D’Anda
Kolory: Nolan Woodard
Okładka: Hugh Fleming

Fabuła

Omawianie komiksu „Z ruin Alderaana” należy zacząć od tego, że jest on wypełniony wątkami po ostatni rysunek. Zawierają się w nim aż cztery historie, które w większości toczą się swoim własnym torem. Mamy tajną misję Luke’a Skywalkera i Wedge’a Antillesa, pilotów ukrytej eskadry, którzy podejmują się infiltracji imperialnego niszczyciela. Ich cel to odkrycie tożsamości zdrajcy w szeregach sojuszu. W tym samym czasie księżniczka Leia wyrusza na poszukiwania planety, która mogłaby stać się nową bazą dla rebeliantów. Podczas swojej wyprawy przez galaktykę zatrzymuje się w polu szczątków Alderaana, gdzie spotyka tajemniczego gościa. Nie mogło zabraknąć w komiksie również ostatniej osoby z bohaterskiego tria, czyli Hana Solo. Przemytnik zapuszcza się do samego Imperialnego Centrum z nadzieją na pozyskanie broni i wyposażenia dla sojuszu, ale nie wie, że jego tropami podążają łowcy nagród. Ostatni wątek, któremu poświęcono niestety najmniej miejsca, to losy Dartha Vadera, który odbudowuje swoją pozycję po porażce w bitwie o Yavin.

Zdrajca i…. zdrajca!

Przedstawione w komiksie historie są bardzo ciekawie. Szczególną uwagę przykuwa postać Taga Rogarena, którego Leia spotyka na pokładzie starego imperialnego okrętu dryfującego w polu szczątek Alderaana. Okazuje się, że jest on konstruktorem superlasera z pierwszej Gwiazdy Śmierci. Jedna z wielu nieścisłości starego kanonu, gdzie twórcą broni był już ktoś inny. Rogaren zdezerterował z szeregów Imperium po tym, jak stacja kosmiczna zmieniła w pył jego rodzimą planetę. Za cel powziął sobie uratowanie wszystkiego związanego z Alderaan. Na pokładzie swojego okrętu zgromadził pokaźną kolekcję zabytków, sztuki oraz przedmiotów życia codziennego. Niestety jest to jedyny wątek, który w jakikolwiek sposób nawiązuje do nazwy komiksu.

Intrygująca była również sprawa rzekomego zdrajcy w szeregach sojuszu. Jak się okazało zdrajca był, ale w kadrze dowódczej Imperium. Komandor Kell Bercher tropi nieustępliwie rebeliancką flotę, a gdy przychodzi do decydującej bitwy, dokonuje on nieoczekiwanego. Wyłącza z działania imperialne statki, a sam bezpiecznie ląduje na pokładzie flagowego okrętu sojuszu. Tam okazuje się, że komandor Bercher nigdy nie istniał, a jego tożsamość została sfabrykowana celem głębokiej infiltracji Imperium. W rzeczywistości Kell jest członkiem chandrilańskich sił specjalnych oraz siostrzeńcem Mon Mothmy.

Podsumowanie

Wielowątkowość nie wyszła komiksowi na dobre. Pojedynczo historie z powodzeniem się wybronią, ale jako całość prezentują po prostu chaos. O wiele lepszym rozwiązaniem byłoby podzielenie komiksu na dwie cześci, jedna omawiająca losy Hana oraz Lei, a druga tajną misję Skywalkera i Antillesa. Ze wszystkich komiksów wydanych z serii Legendy ten w mojej opinii jest najsłabszy, a potencjał w sobie miał ogromny. Dla każdego fana na pewno nie będzie to lektura stracona, rysunki są na dobrym poziomie, ale nie jest to komiks, do którego zamierzam wrócić.